Angst

Een gezonde reactie

Ieder mens kent angst. Angst is een gezonde reactie op gevaar. Het zorgt ervoor dat we geen gevaarlijke dingen doen en in bedreigende situaties op een goede manier reageren.

Drie manieren van reageren op gevaar

vechten
vluchten
verstijven

De ene manier is niet beter dan de andere. Wat een goede reactie is, hangt af van de situatie.

Stel dat u er een indringer uw huis in loopt. Het is een klein, miezerig mannetje dat schrikt als hij u ziet. Dan zult u er waarschijnlijk op af gaan, schreeuwen of de indringer het huis uit sturen (“vechten”).
Maar als er een gevaarlijke, bewapende aanvaller op uw pad komt, is het beter om snel de benen te nemen (“vluchten”).
En stel nu eens dat u een gevaarlijk grommende hond tegen komt. Als u gaat rennen komt de hond achter u aan. Als u zich niet verroert en geen angst toont, zal de hond u waarschijnlijk niets doen (“verstijven”).

Zoals u ziet is niet één van deze reacties de beste. Iedere situatie vraagt om zijn eigen oplossing.

Wilt u eens kijken welke reacties uw kind het meest vertoont? Gebruik dan het hulpblad “Angstreacties van uw kind”. U vindt dit bij de documenten in het portaal.

Bovenmatige reacties op ongevaarlijke situaties

Sommige angsten zijn bovenmatige reacties op situaties die niet levensbedreigend zijn. Denk maar eens aan angst voor spinnen of voor het houden van een toespraak. Het is niet raar dat mensen deze angsten kennen: sommige spinnen kunnen bijvoorbeeld levensgevaarlijk zijn. Toch weten mensen die er bang voor zijn best dat de spinnen in ons land niet gevaarlijk zijn. Bij het houden van een toespraak kan je afgaan. Toch betekent dit niet het einde van je carrière.

Het zijn deze bovenmatige reacties op ongevaarlijke situaties waar mensen last van kunnen krijgen. Vooral als ze daardoor beperkt worden in hun dagelijkse leven. Niet durven praten met andere mensen is zo’n bovenmatige reactie op een ongevaarlijke situatie.

Herkent u dit zelf ook?

Sommige ouders herkennen dit soort angstgevoelens goed. Zij zijn zelf ook angstig (geweest) voor ongevaarlijke situaties. Andere ouders herkennen dit minder. Ouders die het gevoel van angst herkennen, kunnen hun angstige kind goed begrijpen. Zij zijn een voorbeeld voor hun kind. Hun kind ziet dat volwassenen ook wel eens bang zijn of iets moeilijks moeten doen en ziet hoe ze dat aanpakken.

Ouders die zelf weinig angst herkennen zijn óók een goed voorbeeld voor hun kind. Zij doen hun kind voor hoe het is om onbevangen een nieuwe situatie binnen te stappen. Later leest u meer over uw voorbeeldrol en over verschillen tussen ouders.