Nieuwe torens
Natuurlijk blijven er nieuwe uitdagingen komen. Meestal zal uw kind die, net als andere kinderen, met een beetje aanmoediging aankunnen. Soms is er extra hulp nodig. Vooral als de uitdaging in één keer te moeilijk is. Dan helpt een aanpak in stapjes.
Nieuwe torens
In het portaal vindt u een werkblad voor uw kind met een afbeelding van een toren met verdiepingen. Dit werkblad kunt u gebruiken om een moeilijke taak in kleine stapjes te verdelen. Schrijf in iedere verdieping een stapje en help uw kind deze één voor één te nemen. Dat kan te maken hebben met durven spreken, zoals bijvoorbeeld het houden van een spreekbeurt. Maar het kan ook helpen bij andere uitdagingen zoals uit logeren gaan, een boodschap doen of in het eigen bed slapen.
De toren bouwen
Ga er samen met uw kind eens rustig voor zitten. Bespreek het probleem en vraag uw kind te helpen het op te lossen. Weet u wat uw kind zo moeilijk vindt? Kan uw kind dat zelf vertellen? Weet uw kind er zelf een oplossing voor? Bedenk enkele tussenstappen. Begin met een stap die uw kind al durft. Zo wordt de eerste stap direct een succes. Schrijf de tussenstappen op. Spreek een beloning af voor iedere stap. Gebruik bijvoorbeeld weer een stickerkaart om ergens voor te sparen. Bespreek ook of er voordelen voor uw kind zijn wanneer het probleem overwonnen is.
De toren beklimmen
Beklim de toren stap voor stap. Bespreek steeds maar één stap tegelijk. Spreek goed af wat u verwacht, bijvoorbeeld hoe vaak uw kind iets gedaan moet hebben voordat de stap behaald is. Maak dat zichtbaar met behulp van stickers of iets dergelijks.
Bespreek de volgende stap pas als uw kind eraan gaat beginnen. Kijk samen wat haalbaar is. Zorg dat de stappen een uitdaging zijn, maar niet echt te moeilijk.
Handige hulpjes
Kijk nog eens terug in de dapperklapper welke handige hulpjes uw kind goed kon gebruiken. Kunt u samen dappere gedachten verzinnen? Heeft uw kind een held die een voorbeeld voor hem kan zijn? Kunnen relax-oefeningen helpen?
Prettige gevolgen
Een beloningsspaarkaart geeft prettige gevolgen aan het nemen van nieuwe stappen. Maar vergeet ook niet complimenten en positieve aandacht te geven voor het dappere gedrag. Geef weinig aandacht aan alles wat niet lukt en veel aandacht aan het dappere of nieuwe gedrag.
Sanne houdt een spreekbeurt
De spreekbeurt gaf teveel spanning voor Sanne. Er werd een nieuwe toren voor gemaakt. Met Sanne werd afgesproken dat ze de spreekbeurt eerst twee keer thuis zou oefenen. Daarna zou ze met haar juf een manier bedenken om hem op school te laten horen. Sanne wist dat ze hem niet voor de hele klas hoefde te houden als dat echt te moeilijk was.
Dat was voor Sanne een opluchting. Samen met moeder bouwde ze de toren. Op de eerste verdieping schreven ze: spreekbeurt maken. De tweede stap werd: voorlezen aan moeder om samen te kijken of het goed was. Derde stap: spreekbeurt houden voor ouders. Vierde stap: spreekbeurt houden voor oma. Op de 5e verdieping schreven ze: spreekbeurt laten horen aan juf. De 6e stap werd het beantwoorden van vragen. Ze bedachten een dappere gedachte. Sanne was fan van K3 en samen met moeder bedacht ze wat de meiden van K3 zouden denken als ze op het podium stonden. Ook diep ademhalen kon zowel K3 als Sanne van pas komen.
Sanne maakte de spreekbeurt en las deze voor waardoor de eerste twee stappen snelle successen waren. Het houden van de spreekbeurt voor ouders was erg spannend, vooral omdat vader het opnam op video. Daardoor konden ze het een paar keer bekijken. Sanne was niet tevreden, maar ouders hielpen haar kijken naar alles wat goed ging. Sanne wende aan haar stem en kende het verhaal inmiddels van buiten. Zonder veel moeite hield ze het voor oma. Op school bleef het echter een hele grote stap. Daarom speelde ze voor juf en een vriendinnetje de video af. Daarmee haalde ze de 5e stap. De complimenten van de leerkracht deden haar goed. Hierdoor kon ze zelfs stap 6 nemen en enkele eenvoudige vragen beantwoorden.
Lois gaat op schoolreisje
Het schoolreisje betekende ook een nachtje slapen en dat durfde Lois niet. Ouders maakten er met haar een toren van.
Ze vroegen Lois wat ze er zo moeilijk aan vond. Dat bleek van alles te zijn: in een ander bed slapen, de WC niet kunnen vinden, heimwee, etc. Voor sommige dingen wist Lois wel een oplossing te bedenken, bijvoorbeeld van tevoren kijken waar de WC is of een knuffel meenemen.
Ze bouwden de toren om dit soort oplossingen al eens dicht bij huis te oefenen. Op de eerste verdieping stond: logeren in hun eigen huis. Lois pakte een koffer in, koos een knuffel en sliep in een opklapbed dat in de werkkamer van moeder was neergezet. Daarna ging ze stapje voor stapje uit logeren: een keer bij een tante toen ouders er ook sliepen, bij een vriendinnetje met haar zusje en een keer alleen.
Ze had steun aan de handige hulpjes: een dappere gedachte en een fijne relax-fantasie om in te slapen. Hoewel ze last van heimwee had, kon ze samen met ouders oplossingen bedenken, bijvoorbeeld een welterusten-smsje lezen, waardoor ze toch in slaap viel. Na deze tussenstapjes wist Lois dat logeren best leuk kon zijn, dat ze praktische problemen op kon lossen en met de handige hulpjes de spanning aan kon. Zo werd haar schoolreisje een succes.