Het verhaal van Robin
Van jongs af aan die extreme verstarring
Robin was een vrolijke, rustige baby. Toen ze naar de peuterspeelzaal ging kon ze lekker kletsen. Dat wil zeggen, thuis. Want op de peuterspeelzaal zat ze stilletjes en verstijfd op haar stoeltje. Ze speelde niet en ze ontdooide niet. Ook bij andere mensen verstarde ze helemaal.
De ouders van Robin zochten hulp en de diagnose selectief mutisme werd gesteld. Er werd een behandeling gestart maar Robin ging nauwelijks vooruit. “Het ergste vond ik het als Robin zich pijn had gedaan en dat niet kon uiten”, aldus haar moeder.
Behandeling met “Spreekt voor zich”
Robins moeder vond het behandelprogramma “Spreekt voor zich”. Er werd een team gevormd en ze gingen aan de slag. Dat bleek al heel snel resultaat te hebben. “het Luiderslot” en de “Dapperklapper” met therapiemateriaal vielen goed in de smaak bij Robin en waren een goede stimulans. Haar ouders konden de verhaaltjes en de materialen thuis goed gebruiken om haar te helpen. De juf nam het programma over waardoor Robin uiteindelijk durfde te praten in de klas.
“Natuurlijk kan ik praten!”
Inmiddels spreekt ze in de kring, bij nieuwe volwassenen en visite. “Natuurlijk kan ik praten, ik heb het Luiderslot toch uit!” zegt ze daar zelf over.
Maruscha van de Weerdt is de moeder van Robin. Zij doet haar verhaal in de hoop dat het andere kinderen ook kan helpen.
